beendigen

beendigen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [bəˈʔɛndɪɡn̩]

^{ⓘ ⓘ}

znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony

(1.1) kończyć, skończyć, zakończyć, kłaść kres, położyć kres

odmiana:

(1.1) beendig|en (beendigt), beendigte, beendigt (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) beenden

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Beendigung ż

czas. beenden

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: endigen • beendigen

źródła: