bedarra

bedarra (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) (o wietrze itp., też przen.) uspokajać się, uciszać się, słabnąć, ustawać

odmiana:

(1.1) att bedarra, bedarrar, bedarrade, bedarrat, bedarra!, pres. part. bedarrande, perf. part. bedarrad

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) stormen bedarrade → wichura uspokoiła się

synonimy:

(1.1) avta, mojna, stillna, mattas

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bedarrande, bedarrning

związki frazeologiczne:

etymologia:

niderl. zich bedaren → uspokajać się

uwagi:

źródła: