beczka śmiechu

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

beczka śmiechu (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈbɛʧ̑ka ˈɕmʲjɛxu], AS[bečka śmʹi ̯eχu], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j  ?/i
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj żeński

(1.1) rzecz, sytuacja komiczna, pobudzająca do śmiechu[1]
odmiana:
(1.1) związek rządu;
przykłady:
(1.1) (…) żebyś słyszał ich rozmowę, istna beczka śmiechu, boki zrywać
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.