bayrak

bayrak (język turecki)

bayraklar (1.1)

wymowa:

IPA: /bajˈɾak/

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) flaga, sztandar

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bayrak	bayraklar
dopełniacz	bayrağın	bayrakların
celownik	bayrağa	bayraklara
biernik	bayrağı	bayrakları
miejscownik	bayrakta	bayraklarda
ablatyw	bayraktan	bayraklardan
formy dzierżawcze mianownik osoba liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. lp bayrağım bayraklarım 2. os. lp bayrağın bayrakların 3. os. lp bayrağı bayrakları 1. os. lm bayrağımız bayraklarımız 2. os. lm bayrağınız bayraklarınız 3. os. lm bayrağı bayrakları

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bayraktar, bayrakçı

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: