baranica
baranica (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) kraw. wyprawiana skóra barania; skóra barania do przykrycia nóg w podróży[1]
- (1.2) czapka z futra baraniego
- (1.3) kraw. długi kożuch barani
- (1.4) daw. struna skrzypiec z baraniego jelita[1]
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik baranica baranice dopełniacz baranicy baranic celownik baranicy baranicom biernik baranicę baranice narzędnik baranicą baranicami miejscownik baranicy baranicach wołacz baranico baranice
- przykłady:
- (1.1) Okryj się baranicą, bo nogi odmrozisz.
- (1.2) Wdział na głowę baranicę i spiesznie wyszedł z izby.
- (1.3) Szedł przez zasypane śniegiem pole w tej swojej baranicy, która sięgała mu do kolan.
- (1.4) Jankowi pękła baranica, gdy przygrywał do oberka.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- czeski: (1.2) beranice ż
- niemiecki: (1.1) Schafsleder n; (1.2) Lammfellmütze ż; (1.3) Schafspelz m
- słowacki: (1.2) baranica ż
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1
Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. I: A-G, Warszawa 1900–1927, s. 96.
baranica (slovio)[edytuj]
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- бараница
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) owca
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
baranica (język słowacki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 24.