baran

baran (język polski)

baran (1.1)

wymowa:

wymowa, IPA: [ˈbarãn], AS: [barãn], zjawiska fonetyczne: nazal. nazalizacja 

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zool. zoologia, zoologiczny samiec owcy

(1.2) pot. potocznie pogard. pogardliwie głupek, idiota

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	baran	barany
dopełniacz	barana	baranów
celownik	baranowi	baranom
biernik	barana	barany
narzędnik	baranem	baranami
miejscownik	baranie	baranach
wołacz	baranie	barany

przykłady:

(1.1) Biały dywan ze skór baranów, nadzwyczaj puszysty, tłumił zupełnie kroki. (W. Reymont: Ziemia obiecana)

(1.2) Gdzie się pchasz, baranie!

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) tryk

(1.2) małpa, zob. zobacz: głupek

antonimy:

(1.1) owca

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. rzeczownik baranek m rodzaj męski, baranina f rodzaj żeński, baranica f rodzaj żeński, Baran m.-os. rodzaj męskoosobowy/mzw rodzaj męskozwierzęcy

przym. przymiotnik barani

czas. czasownik dk. aspekt dokonany zbaranieć

związki frazeologiczne:

na barana • nosić na barana

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ssaki

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) ram, tup; (1.2) moron, blockhead
• arabski: (1.1) كبش
• bułgarski: (1.1) овен m rodzaj męski
• chorwacki: (1.1) ovan m rodzaj męski
• czeski: (1.1) beran m rodzaj męski
• duński: (1.1) vædder w rodzaj wspólny
• esperanto: (1.1) virŝafo
• francuski: (1.1) mouton m rodzaj męski, bélier m rodzaj męski; (1.2) idiot, bête
• hiszpański: (1.1) carnero m rodzaj męski; (1.2) bobo, tonto, lelo
• japoński: (1.1) 牡羊, 雄羊; (1.2) 馬鹿
• jidysz: (1.1) באַראַן m rodzaj męski (baran), ווידער m rodzaj męski (wider)
• niemiecki: (1.1-2) Widder m rodzaj męski, Hammel m rodzaj męski
• nowogrecki: (1.1) κριάρι n rodzaj nijaki, κριός m rodzaj męski; (1.2) βλάκας m rodzaj męski
• pali: (1.1) aja m rodzaj męski
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• rosyjski: (1.1) баран m rodzaj męski; (1.2) баран m rodzaj męski
• sanskryt: (1.1) अज
• słowacki: (1.1) baran
• szwedzki: (1.1) bagge w rodzaj wspólny
• ukraiński: (1.1) баран m rodzaj męski
• wepski:(1.1) bošak, oinaz
• węgierski: (1.1) bárány

źródła:

baran (język kurdyjski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) deszcz

odmiana:

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

(1.1) baran barîn → padać

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

baran (język kurmandżi)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) deszcz

odmiana:

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

baran (slovio)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

баран

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) baran

odmiana:

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

baran (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zool. zoologia, zoologiczny baran

odmiana:

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. rzeczownik baranček m rodzaj męski

przym. przymiotnik baraní

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: