banita

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

banita (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[bãˈɲita], AS[bãńita], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. człowiek skazany na banicję, wypędzony z ojczyzny
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wygnaniec; przest. ekspatriant; daw. banit
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. banicja ż, banit m
forma żeńska banitka
czas. banitować
przym. banicyjny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: