banialuka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: Bania Luka • Banialuka

banialuka (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA: [ˌbãɲaˈluca], AS: [bãńaluḱa], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. banialuka?/i banialuki?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. pejor. opowieść zmyślona, nieprawdziwa[1] lub pozbawiona sensu[2]
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikbanialukabanialuki
dopełniaczbanialukibanialuk
celownikbanialucebanialukom
biernikbanialukębanialuki
narzędnikbanialukąbanialukami
miejscownikbanialucebanialukach
wołaczbanialukobanialuki
przykłady:
(1.1) Co ty mi za banialuki opowiadasz?! Przecież oboje wiemy, że to nieprawda.
składnia:
kolokacje:
(1.1) pleść / prawić / opowiadać / wygadywać banialuki
synonimy:
(1.1) brednia, niedorzeczność, andron, trele-morele, farmazon, bzdura, duby smalone
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) nieprawda
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
od królewny Banialuki, bohaterki bajki Hieronima Morsztyna[3], a imię to z kolei od nazwy miasta położonego w Bośni i Hercegowinie Banja Luka[2]
uwagi:
zwykle w liczbie mnogiej
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „banialuka” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑ 2,0 2,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „banialuka” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  3. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „banialuki” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=banialuka&oldid=8003227”