bangijczyk

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bangijczyk (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[bãŋʲˈɟijʧ̑ɨk], AS[bãŋʹǵii ̯čyk], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.-nk-  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) mieszkaniec miasta Bangi[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Bangi n
forma żeńska bangijka ż
przym. bangijski
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[2].
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Nazwy państw świata, ich stolic i mieszkańców, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2007, ISBN 978-83-239-9999-7, s. 35.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.