bandy

bandy (język polski)

mecz bandy (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈbãndɨ], AS: [bãndy], zjawiska fonetyczne: nazal.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) sport. odmiana hokeja; zob. też bandy w Wikipedii

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. lm od: banda

(2.2) M., B. i W. lm od: band

odmiana:

(1.1) nieodm.,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bandy	bandy
dopełniacz	bandy	bandy
celownik	bandy	bandy
biernik	bandy	bandy
narzędnik	bandy	bandy
miejscownik	bandy	bandy
wołacz	bandy	bandy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) hokej rosyjski

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• niemiecki: (1.1) Bandy n

źródła:

bandy (język angielski)

wymowa:

enPR: băn'di, IPA: /ˈbændi/, SAMPA: /"b{ndi/

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) krzywy, pałąkowaty

czasownik

(2.1) odbijać

(2.2) wymieniać poglądy, opinie

(2.3) kłócić się, sprzeczać się

odmiana:

(2.1-3) bandy, bandied, bandied, bandies, bandying

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. bandy about

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: