bandż

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bandż (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) środek oszałamiający pochodzenia roślinnego[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) bendź[2], blekot
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Anna Miodońska-Susłowska, Przy kawie i nargilach. Bajki Tunisu, Państwowy Instytut Wydawniczy
  2. Biblioteka narodowa, Wydanie 115, str. 53