banalita
banalita (język czeski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) banalność
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik banalita banality dopełniacz banality banalit celownik banalitě banalitám biernik banalitu banality wołacz banalito banality miejscownik banalitě banalitách narzędnik banalitou banalitami
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
banalita (język słowacki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) banalność
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) banálnosť
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: