Przejdź do zawartości

bakun

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bakun (język polski)

[edytuj]
wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) rodzaj machorki uprawianej kiedyś na Ukrainie i Wołyniu[1]
(1.2) daw. pośledni, tani tytoń fajkowy[1]
odmiana:
przykłady:
(1.1) Jak jechaliśmy pociągiem, to zaobserwowałem, że w ogródkach rośnie czasem bakun — tytoń na Podolu bardzo popularny[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) bahun, korbacz, machorka, duchan, tiutium, tiutin[3]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. bakunowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑ Jacek Leoński, Korzenie współczesności: wspomnienia mieszkańców Opolszczyzny, 1987
  3. ↑ Julian Hryncewicz Talko, Zarysy lecznictwa ludowego na Rusi Południowej

bakun (język baskijski)

[edytuj]
wymowa:
​?/i ​?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pojedynczy[1]
(1.2) prosty[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) perpaus bakun → zdanie pojedyncze
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bakuntasun
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 Hasło „bakun” w: Euskaltzaindia: Hiztegi Batua, 2016. (zobacz wersję .PDF)
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=bakun&oldid=8342550”