Przejdź do zawartości

badile

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
badili (1.1)
wymowa:
IPA/ba.'di.le/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) łopata, szufla
(1.2) daw. moneta austriacka używana w Trydencie, bita w 1802 roku
odmiana:
(1.1-2) lp badile; lm badili
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pala, vanga
antonimy:
hiperonimy:
(1.2) moneta
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. badilante m ż, badilata ż, badilone m
związki frazeologiczne:
etymologia:
śr.łac. badile < śr.łac. badilus; może w powiązaniu z łac. batillumłopata[1]
uwagi:
źródła: