babuć

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

babuć (język polski)[edytuj]

babuć (1.2)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) gw. (Górny Śląsk) zootechn. wieprzek, tucznik[1][2]
(1.2) gw. (Śląsk Cieszyński) zootechn. prosiak, świnia[3]
odmiana:
przykłady:
(1.1) A eszcze jak babuć boł szumny to boła samo radojść, bo gazda wiydzioł, że bydzie kupa szpyrki i miynsa[4].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) gw. (Górny Śląsk) kormik
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wieprzek
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: prosiak
źródła:
  1. ↑ Andrzej i Ilona Czajkowscy, Andrzej i Dorota Klukowscy, Słownik gwary śląskiej, Wydawnictwo Columb, Katowice 1994, ISBN 83-902845-0-2, s. 14.
  2. ↑ Joanna Furgalińska, Ślónsko godka. Ilustrowany słownik dla Hanysów i Goroli, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2010, ISBN 978-83-01-16438-6, s. 184.
  3. ↑ Słowniczek trudniejszych wyrazów gwarowych, w: Alina Kopoczek, Śpiewnik Macierzy Ziemi Cieszyńskiej, Cieszyn 1988, str. 375-380.
  4. ↑ www.gwara.zafriko.pl
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=babuć&oldid=7139916”