błoneczka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

błoneczka (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA: [bwɔ̃ˈnɛʧ̑ka], AS: [bu̯õnečka], zjawiska fonetyczne: nazal. ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zdrobn. od: błona
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikbłoneczkabłoneczki
dopełniaczbłoneczkibłoneczek
celownikbłoneczcebłoneczkom
biernikbłoneczkębłoneczki
narzędnikbłoneczkąbłoneczkami
miejscownikbłoneczcebłoneczkach
wołaczbłoneczkobłoneczki
przykłady:
(1.1) Te części każda z nich iest osobną błoneczką otulona: a każda błoneczka iest niby nitką do wierzchołka żołtka przymocowana.[1] (sic!)
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. błona ż, błonka ż, nabłonek m, błonkówka ż
przym. błoniasty
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ opis ptasiego jaja w: Jan Krzysztof Kluk Zwierząt domowych i dzikich osobliwie kraiowych historyi naturalney początki i gospodarstwo, tom 2. O ptastwie, Warszawa 1779, s. 77
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=błoneczka&oldid=6562642”