błīm

błīm (język wilamowski)

błīm (1.1)

błīma (1.2)

błīm (1.3)

błīm (1.5)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

błim • błyjm

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bot. kwiat

(1.2) ogrod. kwiat, kwitnąca roślina ozdobna

(1.3) pot. kwiat, roślina doniczkowa

(1.4) bukiet (wina)

(1.5) piana (na piwie)

odmiana:

(1.1-3) lp błīm; lm błīma

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. błīmła n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: