bęben dlatego tak głośny, bo próżny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bęben dlatego tak głośny, bo próżny (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈbɛ̃mbɛ̃n dlaˈtɛɡɔ ˈtaɡ ˈːwɔɕnɨ ˈbɔ ˈpruʒnɨ], AS[bmbẽn dlatego ta• gu̯ośny bo pružny], zjawiska fonetyczne: nazal.asynch. ę udźw. międzywyr.gemin. ?/i
znaczenia:

przysłowie polskie

(1.1) ten, kto wiele mówi, często jest głupi i zarozumiały
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) mowa jest srebrem, a milczenie złotemnie wszystko złoto, co się świeci
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
  • inne wersje: bęben dlatego tak głośny, bo pusty
  • Przysłowie używane w sensie pejoratywnym. To przytyk do osoby próżnej, zarozumiałej, takiej, która głośno mówi o swoich, często wyolbrzymionych, zaletach.
tłumaczenia:
źródła: