búrka

búrka (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) meteorol. burza

(1.2) kłótnia, zwada

odmiana:

wg typu IV (żeński twardotematowy), wz. 2. lm búrky; D. lm búrok

przykłady:

(1.1) Ide dužia búrka. → Nadciąga duża burza.

składnia:

kolokacje:

(1.1) chystať sa na búrku → zbierać się na burzę

(1.2) rodinná búrka → rodzinna kłótnia

synonimy:

(1.2) zvada, hádka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. búrlivý

związki frazeologiczne:

prísť ako búrka → nadejść, nastąpić gwałtownie, szybko • búrka v pohári vody → burza w szklance wody • ticho pred búrkou → napięcie, oczekiwanie w napięciu na coś

etymologia:

uwagi:

źródła: