bøjning

bøjning (język duński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) gram. odmiana, fleksja

(1.2) zgięcie

odmiana:

(1.1) en bøjning, bøjningen, bøjninger, bøjningerne

przykłady:

(1.1) I det danske sprog har de fleste navneord otte bøjningsformer. → W języku duńskim większość rzeczowników ma osiem form odmiany.

składnia:

kolokacje:

(1.1) gradbøjning

synonimy:

(1.1) fleksion

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. bøje

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: słownictwo gramatyczne w jęz. duńskim

źródła: