autorytaryzm
autorytaryzm (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- przykłady:
- (1.1) Nawyki autorytaryzmu, serwilizmu i posłuszeństwa przygotowały grunt pod załamanie demokracji i nadejście dyktatury[1].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) despotyzm, totalitaryzm
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. autorytatywność ż, autorytet m
- przym. autorytarny, autorytatywny
- przysł. autorytarnie, autorytatywnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- afrykanerski: (1.1) outoritarisme
- angielski: (1.1) authoritarianism
- arabski: (1.1) الاستبداد
- azerski: (1.1) avtoritarizm
- białoruski: (1.1) аўтарытарызм m
- bułgarski: (1.1) авторитаризъм m
- chiński standardowy: (1.1) tradycyjny 獨裁主義 / uproszczony 独裁主义 (dúcái zhǔyì)
- czeski: (1.1) autoritářství n
- estoński: (1.1) autoritaarsuse
- francuski: (1.1) autoritarisme m
- galicyjski: (1.1) autoritarismo m
- gruziński: (1.1) ავტორიტარიზმის (avtoritarizmis)
- hiszpański: (1.1) autoritarismo m
- kataloński: (1.1) autoritarisme m
- litewski: (1.1) autoritarizmas m
- łotewski: (1.1) autoritārisms m
- niemiecki: (1.1) Autoritarismus m
- nowogrecki: (1.1) απολυταρχισμός m (apolytarchismós)
- ormiański: (1.1) ավտորիտարիզմը (avtoritarizmy)
- portugalski: (1.1) autoritarismo m
- turecki: (1.1) otoriter rejim
- ukraiński: (1.1) авторитаризм (avtorytaryzm)
- wietnamski: (1.1) độc đoán
- włoski: (1.1) autoritarismo m
- źródła:
- ↑ Christopher M. Clark „Prusy. Powstanie i upadek 1600-1947”, tłum. Jan Szkudliński, Bellona, Warszawa 2009, ISBN 978-83-11-11628-3, s. 27