autenticitet

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

autenticitet (język duński)[edytuj]

wymowa:
Dania: [ɑwtεntisiˈteˀd]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) autentyczność
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. autentificere
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

autenticitet (język szwedzki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) autentyczność[1]
odmiana:
(1.1) en autenticitet, autenticiteten; blm
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. autentisk
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 52.