ausweisen

ausweisen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈaʊ̯sˌvaɪ̯zn̩] IPA: [ˌviːs ˈaʊ̯s] IPA: [ˈaʊ̯sɡəˌviːzn̩]

​

znaczenia:

czasownik mocny, rozdzielnie złożony

(1.1) legitymować (się), wylegitymować (się), identyfikować (się), zidentyfikować (się)

(1.2) wykazywać, wykazać, okazywać (się), okazać (się)

(1.3) wydalać, wydalić (z kraju)

odmiana:

(1.1-3) ausweisen (weist aus), wies aus, ausgewiesen (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Ausweisen n, Ausweisung ż, Ausweis m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: weisen • abweisen • anweisen • ausweisen • beweisen • einweisen • erweisen • fortweisen • hinaufweisen • hinausweisen • hinweisen • nachweisen • unterweisen • überweisen • verweisen • vorausweisen • wegweisen • zurechtweisen • zurückweisen • zuweisen

źródła: