aushärten

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

aushärten (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈaʊ̯sˌhɛʁtn̩]
?/i
znaczenia:

czasownik słaby, rozdzielnie złożony, przechodni

(1.1) techn. utwardzać, utwardzić, hartować, zahartować

czasownik słaby, rozdzielnie złożony, nieprzechodni

(2.1) techn. twardnieć, stwardnieć, krzepnąć, skrzepnąć, hartować się, zahartować się
odmiana:
(1.1)[1] aushärten (härtet aus), härtete aus, ausgehärtet (haben)[2]
(2.1)[1] aushärten (härtet aus), härtete aus, ausgehärtet (sein)[2]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Aushärten n, Aushärtung ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: härtenabhärtenaushärtenenthärtenerhärtenverhärten
źródła: