ausbröckeln

ausbröckeln (język niemiecki)

wymowa:

znaczenia:

czasownik słaby, rozdzielnie złożony, nieprzechodni

(1.1) wykruszać się, wykruszyć się

odmiana:

(1.1) ausbröckeln (bröckelt aus), bröckelte aus, ausgebröckelt (sein)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: bröckeln • abbröckeln • ausbröckeln • losbröckeln • zerbröckeln

źródła: