auftun

auftun (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈaʊ̯fˌtuːn]

​

znaczenia:

czasownik nieregularny, rozdzielnie złożony

(1.1) otwierać, otworzyć (np. drzwi)

(1.2) pot. nakładać, nałożyć (np. czapkę na głowę, jedzenie na talerz)

odmiana:

(1.1-2) auftun (tut auf), tat auf, aufgetan (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Auftun n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: tun • abtun • antun • auftun • austun • betun • dartun • hervortun • hintun • mittun • nachtun • umtun • übertun • vertun • zutun • zurücktun

źródła: