aufrütteln

aufrütteln (język niemiecki)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik słaby, rozdzielnie złożony

(1.1) budzić potrząsając, obudzić potrząsając

odmiana:

(1.1) aufrüttel|n (rüttelt auf), rüttelte auf, aufgerüttelt (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) wachrütteln

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Aufrütteln n, Aufrüttelung ż, Aufrüttlung ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: rütteln • aufrütteln • durchrütteln • zerrütteln • zusammenrütteln

źródła: