atamanować

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

atamanować (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) hist. dowodzić oddziałem kozackim jako ataman
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Pan Zachariasz zaczął najprzód od uorganizowania siły zbrojnej: Zajączkowski stanął nad milicją, Białostocki nad dragonią, Warywoda atamanował mołojcom sprowadzonym z Kuny[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) atamanić
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ataman m, atamanka ż, atamaństwo n
czas. atamanić ndk.
przym. atamański
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. ataman + -ować
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Antoni Józef Rolle, Po inkursyi kozackiej, Kraków 1890.