asygnata
asygnata (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) dokument kasowy potwierdzający operację gotówkową
- (1.2) zaświadczenie dające prawo kupna na odmiennych, często preferencyjnych warunkach
- (1.3) zob. banknot
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik asygnata asygnaty dopełniacz asygnaty asygnat celownik asygnacie asygnatom biernik asygnatę asygnaty narzędnik asygnatą asygnatami miejscownik asygnacie asygnatach wołacz asygnato asygnaty
- przykłady:
- (1.2) Tam po rozmowie w biurze jakiegoś ważnego urzędnika dano mi asygnatę na włóczkę, po którą udałem się do spółdzielni za Krakowem[1].
- (1.2) Ludzie wiedzą, że górnicy w grudniu dostali i wypłatę, i barbórkę, a w styczniu dostaną asygnaty na węgiel i 14-stki. (z Internetu)
- (1.3) Mówiła to prędko i ze zmieszaniem; przy ostatnich wyrazach nieśmiałym trochę gestem wyciągnęła rękę z rublową asygnatą. (E. Orzeszkowa: Marta)
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) pokwitowanie, dowód, kwit
- (1.2) przydział
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. asygnować
- rzecz. asygnowanie n
- związki frazeologiczne:
- tłumaczenia:
- (1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: banknot
- angielski: (1.1) assignation
- duński: (1.1) assignation
- niemiecki: (1.1) Beleg m
- ukraiński: (1.1) асигнація ż
- źródła:
- ↑ Igłą malowane – Galeria ginących zawodów, czyli jak drzewiej bywało
- ↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 28.