Przejdź do zawartości

asygnata

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

asygnata (język polski)

[edytuj]
carska asygnata (1.3)
wymowa:
IPA: [ˌasɨɡˈnata], AS: [asygnata], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) finans. dokument kasowy potwierdzający operację gotówkową[1]
(1.2) hand. zaświadczenie uprawniające do kupna na odmiennych, często preferencyjnych warunkach[2]
(1.3) przest. bank. pieniądz papierowy, wczesna postać banknotu[3]; zob. też asygnata w Wikipedii
(1.4) przest. finans. papier wartościowy, często oprocentowany, wydawany w zamian za świadczenia materialne dla państwa, z obligiem spłaty gotówkowej; rodzaj obligacji[4]
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Podał Dowmuntowi żółty arkusik papieru. Była to asygnata do kasy fabrycznej podpisana przez Bielawskiego, a polecająca wypłacić panu Marianowi Zacharewiczowi pięć tysięcy złotych zaprace specjalne[5].
(1.2) Tam po rozmowie w biurze jakiegoś ważnego urzędnika dano mi asygnatę na włóczkę, po którą udałem się do spółdzielni za Krakowem[6].
(1.2) Ludzie wiedzą, że górnicy w grudniu dostali i wypłatę, i barbórkę, a w styczniu dostaną asygnaty na węgiel i 14-stki. (z Internetu)
(1.3) Pugilares niedbale rzucony roztworzył się szerzej, na marmurową płytę wypadło zeń kilka asygnat różnej wartości[7].
składnia:
kolokacje:
(1.1) asygnata wpłaty/wypłaty
(1.2) asygnata na węgiel/drewno
synonimy:
(1.1) pokwitowanie, dowód, kwit
(1.2) przydział
(1.3) asygnacja
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. asygnować
rzecz. asygnowanie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Assignat[8] < franc. assignat < łac. assignowyznaczam, wydzielam[3]
uwagi:
zob. też asygnata w Wikipedii
tłumaczenia:
(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: banknot
źródła:
  1. Hasło „asygnata” w: Słownik współczesnego języka polskiego, red. Bogusław Dunaj, t. 1, Przegląd Reader's Digest, Warszawa 1998, ISBN 83-909366-3-1, s. 27.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „asygnata” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. 1 2 Hasło „asygnata” w: Słownik wyrazów obcych, red. Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-11487-8, s. 80.
  4. Marian Kowalski, Vademecum kolekcjonera monet i banknotów, Wydawnictwo Ossolineum, Wrocław 1988, s. 90.
  5. Tadeusz Dołęga-Mostowicz, Ostatnia brygada, rozdz. VI.
  6. Igłą malowane – Galeria ginących zawodów, czyli jak drzewiej bywało
  7. Eliza Orzeszkowa, Marta, rozdz. IX.
  8. Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 28.