Przejdź do zawartości

asceta

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
hinduski asceta (1.1)
wymowa:
IPA[asˈt͡sɛta], AS[asceta] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) człowiek uprawiający ascezę
(1.2) przen. człowiek nie mający wielkich wymagań
(1.3) przen. zwolennik prostoty i surowości formy w sztuce
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Założycielem alkantarynów był franciszkański mistyk i asceta św. Piotr z Alkantary.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pokutnik, samotnik, pustelnik, jogin
antonimy:
(1.1) rozpustnik
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. asceza ż, ascetyczność ż, ascetyzm m
forma żeńska ascetka
przym. ascetyczny
przysł. ascetycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. ἄσκησις, (askesis) → ćwiczenie, trening
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
wymowa:
IPA[as.'θe.ta]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) asceta

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) ascetka
odmiana:
(1-2) lm ascetas
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. ascético
rzecz. ascetismo
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. ascētagr. ἀσκητής (askētḗs) → zawodowiec, atleta
uwagi:
źródła:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) asceta
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: