argonaucki

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

argonaucki (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) rzad. związany z Argonautami, dotyczący Argonautów
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Nad dniem ostatnim stawiasz mi długie, woskowe
świec rzędy,
które stare drzewa, kiedy w portów brzegach
rżą argonauckie okręty
[1].
(1.1) (…) Czarny dym argonauckich okrętów opływa gościnne wybrzeża Itaki (…)[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Argonauta ż, Argo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Krzysztof Kamil Baczyński, (Pod nieba dłoniastą palmą nie daj mi chodzić samotnie…), 3 grudnia 1940 r.
  2. Tempel w: Marcin Malek, Ponad miarę ludzkiej materii, s. 120, wyd. Lulu.com, 2015.