arcypolski

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

arcypolski (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) odznaczający się w szczególny sposób cechą polskości
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Poeta ojczyzny, „poeta arcypolski” (…) był zarazem poetą, w którego utworach biły zawsze uczucia internacjonalistyczne.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. arcy-Polak m, arcy-Polka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. arcy- + polski
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Państwowe Zakłady Wydawn. Szkolnych., 1973, Polonistyka: czasopismo dla nauczycieli, tomy 26-27, str. 13