arcy-Polak

arcy-Polak (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌarʦ̑ɨ‿ˈpɔlak], AS: [arcy‿polak], zjawiska fonetyczne: akc. pob.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) Polak o wielkich zasługach dla narodu

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	arcy-Polak	arcy-Polacy
dopełniacz	arcy-Polaka	arcy-Polaków
celownik	arcy-Polakowi	arcy-Polakom
biernik	arcy-Polaka	arcy-Polaków
narzędnik	arcy-Polakiem	arcy-Polakami
miejscownik	arcy-Polaku	arcy-Polakach
wołacz	arcy-Polaku	arcy-Polacy

przykłady:

(1.1) Większość arcy-Polaków miało jakiś problem z polskością: Kopernik był tak naprawdę Niemcem, Mickiewicz i Piłsudski uważali się za Litwinów, a Wojtyła miał obywatelstwo obcego państwa.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) nie-Polak

hiperonimy:

(1.1) Polak

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

forma żeńska arcy-Polka ż

przym. arcypolski

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. arcy- + Polak

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: