aprobata

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

aprobata (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌaprɔˈbata], AS[aprobata], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) uznanie czegoś za dobre, słuszne, właściwe; akceptacja, zgoda, pochwała
odmiana:
(1.1) blm;
przykłady:
(1.1) Dubbing do tego filmu zyskał aprobatę krytyków.
(1.1) Rozciągnął szeroko wargi we właściwym sobie dziwnym grymasie, wyrażającym ironiczną aprobatę[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) afirmacja, akcept; przest. aprobacja
antonimy:
(1.1) dezaprobata
hiperonimy:
(1.1) ocena, pochwała, zgoda
hiponimy:
(1.1) aplauz, wotum zaufania
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. aprobacja ż, zaaprobowanie n, aprobowanie n, dezaprobata ż
czas. aprobować ndk., zaaprobować dk., dezaprobować ndk.
przym. aprobatywny, aprobacyjny
przysł. aprobatywnie, aprobująco, dezaprobująco
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jan Józef Szczepański, Polska jesień, 1995, Narodowy Korpus Języka Polskiego.