apostazja

apostazja (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌapɔˈstazʲja], AS: [apostazʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rel. porzucenie jakiejś wiary religijnej; zob. też apostazja w Wikipedii

(1.2) przen. porzucenie swoich idei, przekonań

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	apostazja	apostazje
dopełniacz	apostazji	apostazji
celownik	apostazji	apostazjom
biernik	apostazję	apostazje
narzędnik	apostazją	apostazjami
miejscownik	apostazji	apostazjach
wołacz	apostazjo	apostazje

przykłady:

(1.1) Współcześnie apostazja rozumiana jest jako świadome, dobrowolne i publiczne odejście od wiary.

składnia:

kolokacje:

(1.1) akt apostazji • oświadczenie o apostazji • dokonać apostazji

synonimy:

(1.2) książk. odstępstwo, odszczepieństwo; przest. zaprzaństwo

antonimy:

(1.1) nawrócenie

hiperonimy:

(1.2) niewierność

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. apostata m, apostatka ż

przym. apostacki, apostatyczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. apostasia < gr. ἀπόστασις (apostasis) → odejście, bunt (przeciw Bogu) < aphistanai → buntować się

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) apostasy
• arabski: (1.1) ردة ż (z islamu), ارتداد m
• baskijski: (1.1) apostasia
• białoruski: (1.1) вераадступніцтва n
• bułgarski: (1.1) апостасия ż
• duński: (1.1) apostasi w
• esperanto: (1.1) apostateco, apostatiĝo; (1.2) apostateco, apostatiĝo
• francuski: (1.1) apostasie ż
• hiszpański: (1.1) apostasía ż
• interlingua: (1.1) apostasia
• jidysz: (1.1) פֿעלטשונג ż (feltszung); zobacz też: שמד ż (szmad)
• niemiecki: (1.1) Apostasie ż
• norweski (bokmål): (1.1) apostasi m; (1.2) apostasi m
• norweski (nynorsk): (1.1) apostasi m; (1.2) apostasi m
• nowogrecki: (1.1) αποστασία ż
• perski: (1.1) ارتداد
• rosyjski: (1.1) вероотступничество n
• słoweński: (1.1) apostazija ż
• tuvalu: (1.1) aposetasi
• węgierski: (1.1) aposztázia
• włoski: (1.1) apostasia ż

źródła: