antytrynitarz

antytrynitarz (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌãntɨtrɨ̃ˈɲitaʃ], AS: [ãntytrỹńitaš], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• nazal.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) rel. wyznawca antytrynitaryzmu

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	antytrynitarz	antytrynitarze
dopełniacz	antytrynitarza	antytrynitarzy
celownik	antytrynitarzowi	antytrynitarzom
biernik	antytrynitarza	antytrynitarzy
narzędnik	antytrynitarzem	antytrynitarzami
miejscownik	antytrynitarzu	antytrynitarzach
wołacz	antytrynitarzu	antytrynitarze

przykłady:

(1.1) Opłaciła się Rzeczypospolitej tolerancja okazywana przedstawicielom mniejszości religijnych, najbardziej skrajnych sekt wyznaniowych, takich jak anabaptyści niemieccy i holenderscy (menonici) czy antytrynitarze.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) antytrynitariusz

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) wierny, wyznawca

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. antytrynitaryzm mrz

przym. antytrynitarski, antytrynitarny

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. antytrynitaryzm

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) antitrinitarian, nontrinitarian
• niemiecki: (1.1) Antitrinitarier m
• włoski: (1.1) antitrinitario m

źródła: