antykwa

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

antykwa (język polski)[edytuj]

antykwa (1.1)
wymowa:
IPA[ãnˈtɨkfa], AS[ãntykfa], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) druk. krój pisma drukarskiego o pionowym rysunku liter i zaokrąglonych brzegach; zob. też antykwa w Wikipedii
(1.2) druk. pismo drukowane niepochylone (w przeciwieństwie do kursywy)
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.2) W przypisie imię i nazwisko autora piszemy antykwą, a tytuł książki kursywą.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.2) kursywa
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. antykwariusz mos, antykwarnia ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. antiquusdawny[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.