antun

antun (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈanˌtuːn] IPA: [ˌtaːt ˈan] IPA: [ˈanɡəˌtaːn]

^ⓘ

znaczenia:

czasownik nieregularny, rozdzielnie złożony

(1.1) czynić, uczynić, wyświadczać, wyświadczyć

(1.2) wyrządzać, wyrządzić, robić, zrobić

(1.3) przyodziewać (się), przyodziać (się)

odmiana:

(1.1-3) antun (tut an), tat an, angetan (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: tun • abtun • antun • auftun • austun • betun • dartun • hervortun • hintun • mittun • nachtun • umtun • übertun • vertun • zutun • zurücktun

źródła: