anstacheln

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

anstacheln (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈanˌʃtaxl̩n]
?/i
znaczenia:

czasownik słaby, rozdzielnie złożony

(1.1) pobudzać, pobudzić, dać bodziec
(1.2) podburzać, podburzyć, podjudzać, podjudzić
odmiana:
(1.1-2)[1] anstachel|n (stachelt an), stachelte an, angestachelt (haben)
przykłady:
składnia:
(1.1-2) zu etw. (Dat.) anstacheln
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Anstacheln n, Anstachelung ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: