anstå

anstå (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

czasownik frazowy (partikelverb), forma złożona, nieprzechodni (forma frazowa: stå an)

(1.1) odwlekać się, odraczać się

(1.2) pasować, wypadać, przystawać, uchodzić, godzić się

odmiana:

(1) att anstå, anstår, anstod, anstått, anstå! ; pres. part. anstående, perf. part. -

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) något får anstå till senare → coś musi poczekać na później

(1.2) det anstår någon inte att göra något → nie przystoi komuś robić coś

synonimy:

(1.1) uppskjutas, dröja, vänta, vila, bordläggas, ajourneras

(1.2) passa, lämpa sig, hövas, ägna

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. anstånd

przym. anständig

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: