anewryzm

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

anewryzm (język polski)[edytuj]

anewryzm (1.1)
wymowa:
IPA[ãˈnɛvrɨsm̥], AS[ãnevrysm̦], zjawiska fonetyczne: wygł.nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) med. przest. zob. tętniak
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Mówili doktorzy, że człowiek ten umarł na anewryzm[2].
(1.1) […] wpadł w taki stan, że lada chwila oczekiwałem ataku apopleksji lub anewryzmu […][3]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) tętniak; przest. aneuryzma
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. anévrisme, z gr. ἀνεύρυσμα (aneýrysma) → poszerzenie[4]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: tętniak
źródła:
  1. 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
  2. B. Prus: Grzechy dzieciństwa
  3. H. Sienkiewicz: Wiry
  4. Hasło „anewryzm” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.