androcentryzm

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

androcentryzm (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) stawianie pierwiastka męskiego w centrum uwagi; zob. też androcentryzm w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) (…) Emil Luca opisuje nowy model miłości, opartej w przeciwieństwie do polarnego stosunku płci nie na androcentryzmie i eksponowaniu różnicy, lecz na pełnym partnerstwie i braterstwie kobiety i mężczyzny (…)[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) gynocentryzm
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. ἀνήρ + pol. -centryzm
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
  2. Mirosława Czarnecka, Wieszczki: rekonstrukcja kobiecej genealogii w historii niemieckiej literatury kobiecej od połowy XIX do końca XX wieku, str. 107