andro-

andro- (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈãndrɔ], AS: [ãndro], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

przedrostek

(1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z człowiekiem, zwłaszcza z mężczyzną lub z cechami męskimi

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) andragogika • androfobia • androgynia • android • androkefalizm • andrologia • andropauza

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

tem. słow. antropo-

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. ἀνήρ, ἀνδρός → mężczyzna

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) andro-
• hiszpański: (1.1) andro-
• nowogrecki: (1.1) ανδρο-
• rosyjski: (1.1) андро-
• włoski: (1.1) andro-

źródła:

andro- (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [ˈãn̦.dɾo]

znaczenia:

przedrostek

(1.1) andro-

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

form. słow. -andro

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. ἀνήρ, ἀνδρός → mężczyzna

uwagi:

źródła:

andro- (język włoski)

wymowa:

IPA: /ˈan.dro/

znaczenia:

przedrostek

(1.1) andro-

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) androcarpia • androconio • androfillia • androfobia • androgamete • androgenesi • androgeno • androide • andrologia • andromania • andropausa • androspora • androsterone • androtepaloidia

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

tem. słow. -andro

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. ἀνήρ, ἀνδρός → mężczyzna

uwagi:

źródła: