ancien

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ancien (język francuski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ɑ̃.sjɛ̃] ?/i
?/i ?/i ?/i ?/i ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dawny, stary, starodawny [1]
(1.2) były [1]
(1.3) starożytny, antyczny [1]

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) nestor [1]
(2.2) stary człowiek [1]
(2.3) antyk [1]
(2.4) tradycjonalista
odmiana:
(1.1-3) lp ancien m, ancienne ż; lm anciens m, anciennes ż; st. wyższy plus ancien; st. najwyższy le plus ancien
(2.1-4) lp un ancien, lm anciens
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) Ancien TestamentStary Testamentancien français
(1.2) Ancienne République Yougoslave de Macédoine
(1.3) ancien mondeświat starożytny
synonimy:
(1.1) vieux [1], antédiluvien, reculé, séculaire, archaïque
(1.2) passé
(1.3) antique
(2.1) doyen
(2.2) aîné
(2.3) antique [1]
antonimy:
(1.1) moderne, actuel, contemporain, jeune, nouveau, récent
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przysł. anciennement
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. ante
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 Jerzy Dobrzyński, Irena Kaczuba, Bogusława Frosztęga, Wielki słownik francusko-polski, t. 1, Wiedza Powszechna, Warszawa 2003, ISBN 83-214-1201-7, s. 71.