ananim

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ananim (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA: [ãˈnãɲĩm], AS: [ãnãńĩm], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) rodzaj pseudonimu; nazwisko autora zapisane w szyku odwróconym[1]; zob. też ananim w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikananimananimy
dopełniaczananimuananimów
celownikananimowiananimom
biernikananimananimy
narzędnikananimemananimami
miejscownikananimieananimach
wołaczananimieananimy
przykłady:
(1.1) Przykładem ananimu może być Iksmoreż – Żeromski.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. ἀνά + ὄνομα (aná + ónoma) → nad + imię[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „ananim” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑ Słownik terminów literackich, red. Janusz Sławiński, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 2000, ISBN 83-04-04417-X, s. 31.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=ananim&oldid=5584581”