alians
alians (język polski)
[edytuj]- wymowa:
- , IPA: [ˈalʲjãw̃s], AS: [alʹi ̯ãũ̯s], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• samogł.+n/m+szczelin.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) przymierze między państwami
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik alians alianse dopełniacz aliansu aliansów celownik aliansowi aliansom biernik alians alianse narzędnik aliansem aliansami miejscownik aliansie aliansach wołacz aliansie alianse
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) przymierze, sojusz, koalicja
- antonimy:
- (1.1) rywalizacja, konkurencja
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) alliance
- baskijski: (1.1) aliantza
- białoruski: (1.1) саюз m, альянс m
- duński: (1.1) alliance w
- esperanto: (1.1) alianco
- francuski: (1.1) alliance ż
- hiszpański: (1.1) alianza ż
- niemiecki: (1.1) Allianz ż
- norweski (bokmål): (1.1) allianse m
- norweski (nynorsk): (1.1) allianse m
- nowogrecki: (1.1) συμμαχία ż, ένωση ż
- rosyjski: (1.1) союз m, альянс m
- ukraiński: (1.1) союз m, альянс m
- źródła: