albern

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

albern (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
?/i
(1.1) IPA[ˈalbɐn]
(2-3) IPA[ˈalbɐn]
?/i
znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) wygłupiać się

przymiotnik

(2.1) głupi, śmieszny, dziecinny

w funkcji przysłówka[1]

(3.1) głupio, śmiesznie, dziecinnie
odmiana:
(1.1)[2] alber|n, alberte, gealbert (haben)
(2.1)
przykłady:
(1.1) Sie kann nichts als albern.Ona tylko wygłupiać się potrafi.
(1.1) Genug gealbert!Dosyć wygłupów!
(2.1) Er hat mir einen albernen Witz erzählt. → (On) opowiedział mi głupi kawał.
(3.1) Seit heute Morgen benimmt sie sich so albern.Ona od dzisiaj rana tak głupio się zachowuje.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Alberei ż, Albernheit ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: