ai̯vlåconĕ

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ai̯vlåconĕ (język połabski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) zbronowany (ims. przesz. str.br. niepoświadczonego bezokolicznika o znaczeniu zbronować)[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *uvolčanъ, ims. przesz. str.br. od prasł. *uvolčati, z prasł. *uvolčiti < prasł. *u- + *volčiti
por. dłuż. huwłocyś, czes. uvláčiti, chorw. uvláčiti
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Tadeusz Lehr-Spławiński, Kazimierz Polański, Słownik etymologiczny języka Drzewian połabskich, t. 1: A — Ďüzd, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław – Warszawa – Kraków 1962, s. 16.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=ai̯vlåconĕ&oldid=8013244”