aftale

aftale (język duński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) umowa, kontrakt

czasownik przechodni

(2.1) ustalać, umawiać się

odmiana:

(1.1) en aftale, aftalen, aftaler, aftalerne

(2.1) at aftale, aftaler, aftalte, aftalt

przykłady:

(1.1) Overenskomster er aftaler mellem en eller flere arbejdsgivere og flere lønmodtagere. → Układy zbiorowe to umowy między jednym lub wieloma pracodawcami a wieloma pracobiorcami.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) kontrakt

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

efter aftale

etymologia:

uwagi:

źródła: