adiutancki

adiutancki (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) związany ze stanowiskiem adiutanta

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	adiutancki		adiutancka	adiutanckie	adiutanccy	adiutanckie
dopełniacz	adiutanckiego		adiutanckiej	adiutanckiego	adiutanckich
celownik	adiutanckiemu		adiutanckiej	adiutanckiemu	adiutanckim
biernik	adiutanckiego	adiutancki	adiutancką	adiutanckie	adiutanckich	adiutanckie
narzędnik	adiutanckim		adiutancką	adiutanckim	adiutanckimi
miejscownik	adiutanckim		adiutanckiej	adiutanckim	adiutanckich
wołacz	adiutancki		adiutancka	adiutanckie	adiutanccy	adiutanckie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. adiutantka ż, adiutantostwo n, adiutancik mos, adiutant mos, adiutantowanie n, adiutantura ż

czas. adiutantować

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) ад'ютанцкі
• bułgarski: (1.1) адютантски
• czeski: (1.1) adjutantský
• niemiecki: (1.1) w złożeniach Adjutanten-
• rosyjski: (1.1) адъютантский
• ukraiński: (1.1) ад'ютантський

źródła: